Archives for April, 2015
Even bijtanken
Even iets anders, ter afwisseling van alle ellende. Soms is het goed om je weer even te realiseren dat er niet alleen maar randdebielen op deze wereld zijn.
Ik was op zoek naar Dvorak’s negende symphonie, allegro con fuoco (gewoon, omdat ik dat een bloedmooi stuk vind) en ik vond deze uitvoering, met Gustavo Dudamel als dirigent. Ik denk dat ik mijn favoriete dirigent gevonden heb…
(sorry, tussen alle hotemetoten in de zaal zit daar ook de paus. Ik had liever een uitvoering zonder gehad, maar goed, laat dat de pret niet bederven)
De Gelderlander: dossier Fort Europa
Het gebeurt niet vaak dat mainstream media een goed dossier in elkaar zet (én publiceert) over vluchtelingen. Hulde daarom aan de Gelderlander en journaliste Jessica Maas – op de website staat een uitstekend dossier over Syrische vluchtelingen en hun pogingen om Europa te bereiken.
Bed, bad en brood: slechts in het voorportaal van de hel
Decennia lang is het een traditie geweest om keiharde maatregelen in het asielbeleid er doorheen te drukken als ‘randvoorwaarde’ bij zogenaamd humane regelingen (zoals het generaal pardon, het kinderpardon en het ‘einde van detentie voor kinderen’). Slim, want dan ging de aandacht vooral uit naar de ‘verbetering’, die dan bij nader inzien altijd een dooie mus bleek te zijn.
Toen de discussie over bed, bad en brood begon, hield ik dan ook mijn hart vast – des te meer omdat álle betrokken partijen van tevoren al duidelijk maakten dat volgens hun het uitzetbeleid dan wel aangescherpt moest worden. Welke bittere pil zou men gaan omhullen met de zoete BBB regeling?
Nu, het akkoord ligt er en kennelijk heeft men gebroken met de traditie: van het zoete omhulsel is geen spoor te bekennen.
Zwijg, dwazen
Zon aan de hemel
Zachtgoud zand
Azuurblauwe zee
De golf kust het strand
vleit haar giften neer
trekt zich bescheiden weer terug
Een mosgroene fles
Een stuk touw
Een schelp
En even verderop
een rottend kinderlijkje
Als deze zee ooit droog zou vallen
zou zij zich weer vullen
met de tranen van de moeders
van allen die hier verdronken zijn.
Mijlen verder weg
waar het geschrei niet te horen is
waar de stank van ontbinding niet te ruiken is
waar de dood noch gevreesd noch verlangd wordt
klinkt het krijsend gelach der krankzinnigen
die met volgevreten pens
en een lege, lege ziel
de naam van hun vaderland schrijven
in het nog warme bloed van anderen
Zwijg, dwazen
Slechts in de stilte kan je horen
dat het huilen van moeders daar
een echo vindt
in het huilen van moeders hier
de barensweeën verloochend
je mens-zijn weggegooid
opgedragen aan Maarten Cornelissen en al die anderen die ik een lang en eenzaam kutleven toewens
Interview: Vluchteling in huis: ‘Geen enkel mens zou op straat moeten leven’
Interview voor omroep Gelderland
En op deze pagina is ook het interview met Petra te zien
Bed, bad, brood en bliksemafleider
Wat ik vooral het nare aan de hele tamtam over de bed-bad-brood-discussie vind, is dat er totaal géén garantie is op een normaler asielbeleid, ook niet als BBB er doorheen komt en iedereen staat te juichen.
Bed, bad en brood is namelijk géén oplossing, omdat de mensen dan overdag nog steeds net zo keihard op straat staan. Overdag zullen de etnisch geprofileerde ID-controles én de vluchtelingenjacht gewoon doorgaan – en daarmee ook de hele detentie- en deportatiemachinerie. Overdag met je tasje op straat staan betekent nog stééds geen normaal leven kunnen opbouwen, nog steeds je rechten vertrapt zien, nog steeds geen veiligheid en bescherming krijgen.
Bed, bad en brood is geen oplossing. Vraag maar aan de groep vluchtelingen in Amsterdam.
Bovendien is het zo dat alle partijen die nu wél de BBB regeling ondersteunen, tegelijkertijd blijven roepen om een harder uitzetbeleid, voor al diegenen die ‘hun terugkeer frustreren’ – waarbij totaal genegeerd wordt dat er in veel gevallen 1) geen terugkeer mogelijk is (zelfs niet volgens de eigen regels van de DT&V) of 2) je bij terugkeer een gewisse dood tegemoet gaat (waardoor terugkeer een nogal suïcidaal karakter krijgt – zou ik ook niet doen, nee).
Ik zie het dus al torentjeshoog aankomen: met de ene hand wordt een kruimeltje gegeven, terwijl de andere hand de strot dichtknijpt. Maar we worden wel geacht om het kruimeltje dankbaar juichend te ontvangen en vol lof over onze menselijkheid over elkaar heen te tuimelen.
Last but not least: de hele bed, bad en brood discussie wordt aangegrepen om flink uit te pakken met politiek-theatraal drama, als ware het aflevering 3.865 van Slechte Tijden, Nog Slechtere Tijden. Gaat het kabinet vallen of niet? Gaan we stoelendans-met-wachtgeld doen of niet? Gaat de boel op z’n bek zodat de VVD dan eindelijk samen met de PVV een openlijk fascistisch regime mag gaan neerzetten? Want reken maar, daar gaan ze voor.
Open brief aan Theodor Holman
Beste Theodor,
In je column van donderdag 16 april bij het Parool schrijf je over die dame op de radio die uitgeprocedeerde asielzoekers in huis nam en daarmee – ik citeer je – ‘in al haar gevaarlijke naïviteit de rechtsstaat ondermijnt, het asielzoekersprobleem verergert en de onmenselijkheid voedt’.
Ik ben de dame in kwestie. Aangenaam kennis te maken.
Welterusten, College van Bestuur
Applaus, applaus.
