Ella revisited
Ik groeide op met Ella Fitzgerald. Let’s Do It, Cry Me A River, The Girl From Ipanima (ga zo nog maar even door) en natuurlijk… Summertime. Maar mijn moeder liet me alleen de poeslieve versie horen. Die ik zeker kon waarderen, dat wel, maar het was wel mierzoet.
Jammer toch, dat ze me nooit deze versie heeft laten horen. Het begint ook poeslief… 🙂
p.s. sorry voor de soms ronduit idiote beelden er bij. Doe je ogen maar dicht, dan kan je sowieso beter luisteren.
