Als vleesvretend Nederland huilie huilie doet
Minister Grapperhaus zal wel geen vegetariër zijn, gok ik. Laat staan een veganist. En zoals je dan wel vaker bij carnivoren ziet: als iemand kritisch doet over hun lijkenpikkerij, dan is hun gejank oorverdovend. Zo ook nu, naar aanleiding van de actie van Meat the Victims.
Internationale activisten van Meat the Victims hebben een (willekeurig gekozen) varkensboerderij bezet. Naar de beelden te oordelen is het een klassieke geweldloze actie: de actievoerders zitten. Ze zingen. Ze roepen slogans. Er gaat niks stuk, er valt geen onvertogen woord. Kortom, een non-violent action volgens het boekje.
Maar zelfs dat mag tegenwoordig niet meer. In hun heilige verontwaardiging buitelen ze over elkaar heen: de politici, de ministers, de hotemetoten, de boeren en de wannabe-boeren, om het maar zo hard mogelijk te veroordelen. De realiteit van de actie wordt daarbij opgerekt, omgebogen, verdraaid. Als je naar ze luistert, zou je bijna denken dat de varkensboerderij door een knokploeg aan gort geslagen is, in plaats van dat er kortstondig een vreedzame groep mensen stond te zingen.
Hier een bloemlezing van het gejank:
Minister Grapperhaus doet alsof de boer, het gezin en de varkens gevaar hebben gelopen.
Nee, Ferdje. Er zijn in dit verhaal maar twee groepen die in gevaar zijn of zijn geweest: de varkens, door hun ‘leven’ op de boerderij en hun slachthuisbestemming, en de activisten, die van alle kanten bedreigd werden en wiens spullen werden vernield.
Rob Jetten (D’66) noemt het een ‘kansloze actie’, Lodders (VVD) vindt het ‘afschuwelijk’, Bisschop (SGP) maakt het helemaal bont door te krijsen dat dit een ‘criminele actie is’ en dat ‘die fanatici keihard moeten worden aangepakt’.
Jankende politici, daar kan ik kort over zijn. Kansloze criminele fanatici die keihard aangepakt zouden mogen worden.
Van GL en de PvdD krijgen de actievoerders nog even een mes in de rug. Natúúrlijk moet er door beide partijen even afstand worden genomen – alles is immers geoorloofd om zichzelf en hun heilige doch nutteloze keurigheid op een voetstuk te zetten, toch?
En de hotemetoten van verschillende lobby-organisaties laten ook van zich horen. En hun geluid is al net zo fact-free.
Wim Bens van ZLTO, nog zo’n schijnheil. Bens huilt over ‘Afrikaanse varkenspest’ en dat de actie er mogelijk voor zou zorgen dat al die varkens preventief geruimd moeten worden. Pleur toch op. Alsof al die varkens in die stal zonder de actie van een onbezorgde oude dag hadden mogen genieten. De uitspraken van Bens zijn echt stuitend: juist diegenen die zich verzetten tegen moord en uitbuiting probeert hij een schuldgevoel wegens moord aan te praten. Walgelijk.
Stiphout van de POV, ook al zo’n lekkere. Zelf claimt hij dat de POV de gemoederen van de boeren redelijk wist te kalmeren. Nou Stiphout, als je tegelijkertijd tegen alle boeren roept dat ‘jouw bedrijf het volgende kan zijn’, dan weet je nog niet zo heel best wat de-escalatie nou eigenlijk is.
Vreemd, dat al dat gejank zich richt op de activisten – en niet op de boeren / bezorgde burgers die daar even zes auto’s kwamen vernielen. Oja, en een provocerende barbecue aanstaken. Foto gezien? Dat jolige grut wat daar op de foto rondom de barbecue staat, dat zijn echt geen boeren, hoor. Dat is de lokale bezorgde burger-jugend die hoopt dat ‘t matten wordt.
Donder toch op, jullie allemaal, met je gejank.
Het was een vreedzame, geweldloze actie. Het was een hele terechte actie. Ik ben al die boeren met hun handen vol bloed en hun ogen vol krokodillentranen spuugzat. En iedereen die die moordenaars, verkrachters en agressoren een hand boven ‘t hoofd houdt, ben ik ook spuugzat.
