Protest tegen KLM; maandag 5/1 deportatie naar Afghanistan
Protesteer met mails of telefoontjes naar de KLM tegen de aanstaande deportatie van Feda Mohammed Amiri! mediarelations@klm.com of 020-5459780, vluchtnummer KL871 op maandag 5 januari, 12:55u.
Kijk onderaan het bericht voor actiemogelijkheden.
Na 18 jaar wordt de vader van een gezin waarvan allen een verblijfsvergunning hebben, komende maandag uitgezet naar Afghanistan.
Terwijl Tamana, de dochter des huizes, consistent alle twee de beschikbare bezoekuren per week haar vader bezoekt neemt de DT&V op de tweede dag van het nieuwe jaar plotseling het besluit haar vader uit te zetten. Een lopende procedure bij het Europese Hof is afgewezen na een looptijd van 6 jaar. Haar vader is direct naar Schiphol overgeplaatst, zijn kamer is leeggemaakt. De mede opgeslotenen nemen snel contact op met Tamana en vertellen haar het slechte nieuws. Contact met haar vader lijkt nu onmogelijk. Ze weet niet waar hij nu precies is. Tijd om afscheid van haar vader te nemen lijkt er niet meer geweest te zijn, op deze wijze komt de mededeling over haar vader hard aan. De uitzetting lijkt zich aanstaande maandag te gaan voltrekken. Haar advocaat weet ook nog niet exact waar hij is. Hij start een spoedprocedure.
De eerste week van zijn verblijf, begin november 2014, in detentiecentrum Rotterdam heeft de 54 jarige man in de isolatiecel doorgebracht. Men had hem gevraagd te tekenen voor zijn ‘vrijwillige’ uitzetting. Hij had geantwoord liever te sterven dan te tekenen om naar Afghanistan terug te keren. Het detentiecentrum meent dat de man op grond van deze uitspraken suicidaal is en plaatst hem prompt in OBS. De man wordt zo zwaar onder druk gezet alsnog te tekenen. Maar de beleving van de man is anders. Wat is zijn perspectief bij uitzetting ? In Afghanistan loopt hij groot gevaar na een afwezigheid van 18 jaar kent hij daar niemand meer. Hij is inmiddels sterk vernederlandst. Zijn gezin te zullen moeten gaan missen komt daar nog bij. Zijn leven lijkt dan over te zijn. Overmacht, woede is wat hem op zijn eerste dag in het detentiecentrum meester maakt. De man wordt op middelbare leeftijd op een matje in een kale gesloten kamer geplaatst. De OBS is niet meer dan dat. Geen stoel, tafel, bed en raam in de cel. Zeven dagen 24uur per dag in je ondergoed op een matje op de vloer en verder helemaal niets. Zijn wereld stort in.
Half november 2014 wordt Occupy benaderd door een ongeruste jonge studente, haar vader zit sinds korte tijd in het Rotterdamse detentiecentrum. Ze is ten einde raad. Onrechtvaardigheid die ze niet kan bevatten. Haar vader blijkt al 18 jaar woonachtig te zijn in Nederland, heeft een gezin, een vrouw, twee zonen (van 24 en 19 jaar) en een dochter (23 jaar). Allen zijn ze in bezit van een verblijfsvergunning behalve hij. Met zijn 54 jaar heeft hij een lang en zwaar leven opgebouwd. Wanneer Occupy hem ontmoet zien we een toegewijde vader, een vriendelijke man die niet goed weet wat hem nu allemaal nog moet overkomen. Hij was begin deze eeuw nog werkzaam in de groenvoorziening tot hem in 2006 zijn verblijfsvergunning wordt ontnomen. Hij was van 1981 tot en met 1992 werkzaam voor de politie, de KHAD, werkzaam in Afghanistan. En wegens een ambtsbericht uit 2001 komt hij daarom niet meer in aanmerking voor een verblijfsvergunning. De rest van het gezin wel, omdat zij niet werkzaam zijn geweest voor de Afghaanse politie. Zij kunnen vrijwillig met hun vader mee terugkeren naar Afghanistan wordt dan verondersteld.
Eén zoon heeft een eigen onderneming, de andere zoon doet een ICT-opleiding en de dochter doet een studie Human Resource Management. De kinderen spreken heel goed Nederlands. Het gezin is prima geintegreerd. Ook de moeder van het gezin heeft gestudeerd. Ze zijn Nederland dankbaar voor de opvang van hen als eerste generatie vluchtelingen uit Afghanistan.
Sinds afgelopen november de vader van Tamana is opgesloten in het Rotterdamse detentiecentrum staat haar leven in het geheel in het teken van haar vader. Occupy gaat met haar mee op bezoek, komt haar later tijdens andere bezoekuren weer tegen. Met haar gezondheid en met de gezondheid van haar moeder gaat het niet goed. De dreigende kans op uutzetting wordt dit gezin bijna teveel. Meerdere keren krijgt Tamana in deze periode een black out. De werkelijkheid van de aanschouwing van haar haar vader in gevangenschap treft haar rechtstreeks in haar hart. De bezoekgroep van Occupy ziet zelf hoe verscheurend en verwoestend deze realiteit keer op keer, bij elk bezoek, op de mensen inwerkt. Wie kan zich neerleggen bij de vernedering van de opsluiting en de afsluiting van de eigen familieband ?
Terwijl de minister en de voltallige Tweede Kamer met kerstreces is wordt stilletjes een nieuw gezinsdrama aan het Nederlandse asielbeleid toegevoegd.
De vluchtgegevens van de aanstaande uitzetting van de 54 jarige man uit Afghanistan zijn zojuist bekend geworden. Deze zijn :
KL 871 – Amsterdam – Delhi India 12.55.
AI 243 – Delhi india – Kabul
De werkgroep Deportatieverzet vraagt net als Occupy Rotterdam iedereen die dit leest de moeite te nemen minstens één mailtje of telefoontje te plegen. Ook kun je de Facebookpagina van KLM bezoeken en daar een reactie plaatsen. Laat KLM maar voelen wat het doet door aan deze deportatie haar medewerking te verlenen.
Gegevens KLM:
KLM NV Persvoorlichters
Corporate Communicatie
Mediarelaties (AMS/DR)
Postbus 7700
1117 ZL Luchthaven Schiphol
Tel.: +31 (0) 20 649 45 45
Fax: +31 (0) 20 648 80 92
Mail:
mediarelations@klm.com
https://www.facebook.com/KLM?ref=ts&fref=ts
