‘t Is stil aan de overkant…
Op 17 augustus kwam de AIVD voor de laatste keer een bezoekje brengen aan m’n website. Dat is nu al bijna twee weken geleden, terwijl m’n website daarvoor met een (doordeweeks) dagelijks bezoekje werd vereerd. Sloppy, hoor. De klad zit er kennelijk een beetje in*.
Het wordt dus weer hoog tijd voor een oproepje tot sabotage.
Nou kan het natuurlijk ook zijn dat ze het een beetje te druk hebben met imago-verbetering en dat soort nuttige bezigheden. Het nieuwe wetsvoorstel dat op de AIVD van toepassing gaat worden ligt immers van nogal wat kanten onder vuur.
Zo publiceerde de Nationale Ombudsman gisteren een brief waarin hij stelt dat de klachtenbehandeling, zoals dat in het wetsontwerp ‘geregeld’ is, niet onpartijdig en onafhankelijk kan zijn. In het wetsontwerp staat namelijk dat de Commissie van Toezicht op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) verantwoordelijk zou worden voor de beoordeling en afhandeling van klachten over het optreden van de AIVD en de MIVD, terwijl deze commissie eigenlijk als voornaamste taak heeft om het handelen van beide inlichtingendiensten goed te praten, meer budget te werven en het geheel van een zelfbedacht “goedgekeurd” stickertje te voorzien. Kortom, de slager die z’n eigen vlees keurt (en de lijken dus in de kast zal laten liggen).
Onderzoekers van het Instituut voor Informatierecht van de Universiteit van Amsterdam hadden eerder ook al geen goed woord over voor de taakuitvoering van de CTIVD, die dus in principe belast is met het houden van toezicht op het functioneren van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Het CTIVD controleert echter alleen achteraf, maar zeker met de verregaande bevoegdheden die die diensten zich middels de nieuwe wet willen toeëigenen, is de enige manier om te voorkomen dat daar misbruik van wordt gemaakt om onafhankelijk voorafgaand toezicht in te voeren, bijvoorbeeld door een rechterlijke toets. De conclusie van de onderzoekers was dan ook dat, als het wetsvoorstel doorgang vindt, er onvoldoende waarborgen tegen misbruik zijn én dat het voorstel onverenigbaar is met Europese mensenrechtenverdragen.
Dat de AIVD niet schroomt om misbruik te maken van haar mogelijkheden en buiten wettelijke kaders opereert, is geen nieuws. Dat ze daarvoor door de rechter op hun vingers getikt worden, zoals in de zaak Prakken d’Oliveira waarbij de AIVD communicatie tussen cliënten en hun advocaten aftapte, dát is wel redelijk uitzonderlijk. Als de AIVD niet binnen zes maanden het beleid aanpast, dan moet dit afluisteren gestaakt worden, was het oordeel van de rechter. Natuurlijk is de staat in beroep gegaan – stel je voor dat ze zich zouden conformeren aan een rechterlijke uitspraak.
Niet alleen Prakken d’Oliveira trok aan de bel. Ook de Nederlandse Orde van advocaten sprak zich uit tegen de ongebreidelde spionagedrang van Plasterk en compagnie.
Gisteren reageerde ook provider Tele2 op het nieuwe wetsvoorstel, zij het dan slechts gedeeltelijk vanuit bezorgdheid over privacyschendingen maar voornamelijk vanuit de angst dat hun economische belangen geschaad worden door de plannen van de AIVD en MIVD om op ongekend grote schaal data te gaan verzamelen.
Tele2 concludeert na onderzoek dat het nieuwe wetsvoorstel volkomen onuitvoerbaar zal zijn in de praktijk, in strijd is met (internationale) wetgeving en daarnaast disproportioneel, ineffectief en uiteindelijk zelfs schadelijk zal zijn.
De provider werpt ook een aardig licht op wat nou een goed voorbeeld is van disproportionaliteit: waar voorheen slechts (internet)communicatieproviders hun netwerken aftapbaar dienden te maken en hun gegevens wanneer gevraagd dienden te verstrekken, bepaalt het nieuwe wetsvoorstel door de ruimere invulling van ‘communicatiediensten’ dat eigenlijk alles en iedereen die communiceert (zoals ook nieuwssites, patiëntenverenigingen, sportclubs, vakbonden, kerkgenootschappen en universiteiten) ervoor moeten zorgen dat hun communicatie aftapbaar is.
En ondanks de miljoenen euro’s die de AIVD er jaarlijks bij krijgt, moet dat alles ook nog eens door al die bedrijven en maatschappelijke organisaties zelf betaald worden.
Intussen fröbelt de overheid lustig door met nieuwe Orwelliaanse speeltjes, zoals bijvoorbeeld in Eindhoven, waar de high-tech apparatuur van het project CityPulse ‘verdachte gedragingen’ registreert, analyseert en doorgeeft aan de autoriteiten – zelfs als er nog helemaal geen sprake is van strafbare feiten of onveilige situaties. Projecten als deze zijn niet nieuw; onderzoeksprojecten zoals INDECT, DETECTER en @MIGO-BORAS zijn hier al jaren mee bezig.
Mark my words. Het verdere verloop is bijzonder voorspelbaar. Er is wat gemopper dat het wetsvoorstel zoals het er nu ligt, wel érg ver gaat. Plasterk zal welwillend de hand over het hart strijken en het wetsvoorstel iets – een heeeeel klein beetje – aanpassen. Iedereen zal halleluja en lang leve de democratie roepen en intussen niet in de gaten hebben dat wetsvoorstel 2.0 nog steeds alle grenzen van het redelijke, betamelijke en normale overschrijdt. En zo zullen Big Brothers klauwen zich nog een beetje verder om onze strot heen sluiten.
Terug naar het oproepje tot sabotage waar ik mee begon.
Ondanks de high-tech snufjes en de miljoenen euro’s die het ongetwijfeld kostte, is het project CityPulse al een paar keer de mist in gegaan. Zo werd de start van een line dance performance aangezien voor een beginnende vechtpartij en werd een mevrouw die een tweedehands auto kocht en er – ze had haast – snel mee terugreed naar haar huis aan de andere kant van Nederland, van de weg gehaald omdat het systeem haar had gekwalificeerd als drugsrunner.
Dit soort missers zijn prima. Hoe vaker de politie of inlichtingen- en veiligheidsdiensten volkomen voor jan lul in rep en roer zijn, hoe onbruikbaarder dit soort systemen worden.
Vandaar wat handige tips, specifiek voor CityPulse en vergelijkbare projecten:
- organiseer line dance en andere volksdansmomentjes op straat. Het systeem registreert dat als ‘beginnende vechtpartij’ en slaat alarm. Na zo’n keer of twintig voor niks uitrukken zal de politie het wel zat worden.
- spreek eens met wat vrienden af om een uurtje ieder in een eigen straat heen en weer te lopen. Dikke kans dat er een rood lampje gaat branden bij ‘drugshandelaar’, aandacht gegarandeerd. Wel even je eigen wiet thuislaten natuurlijk.
- een leuke variatie: zomaar met een groepje vrienden in een straat beginnen te rennen. Een systeem als CityPulse zal denken dat er sprake is van een rel en de lokale smeris er op af sturen. Zomaar een eindje rennen doet het trouwens ook altijd erg goed tijdens demonstraties, als de ‘begeleidende’ politie toch al wat zenuwachtig is.
- CityPulse werkt ook met audio-analyses, dus straattheater met donderspeeches zullen ook reacties oproepen.
- Koop regelmatig mokers, koevoeten en grote schroevedraaiers. Om ze dan daarna weer terug te brengen naar de winkel.
Wat algemener, in het kader van werkverschaffing voor de AIVD:
- verspreid de teksten ‘Rara, wiens rechtsorde is het?’ en ‘Waar blijft de Hollandse opstand?’ van Joke Kaviaar.
- gebruik in ieder mailtje, appje en smsje wat woorden van de lijst waar de AIVD op scant (bom, nitroglycerine, blokkade en zo voort – maar ook jihad en Allah Akbar zullen het goed doen)
- Neem als asielextremist ook eens deel aan klimaatkampen en demonstraties georganiseerd door dierenrechtactivisten (en andersom) en zorg dat je goed op de foto’s staat. Niets maakt ze zenuwachtiger dan cross-overs.
- Doe zelf research en publiceer wat je weet, zoals met de ontwerper van de Big Brother Bus in Den Haag of beveiligingspipo’s.
- Gebruik TAILS als besturingssysteem en TOR voor al je internetverkeer. En versleutel je mails, ook de meest onzinnige 🙂
Ze willen data? Prima, laat ze verzuipen in de data. Have fun. En een goed uitgevoerde CAMOVER blijft natuurlijk ook nog altijd een optie.
*) het kan natuurlijk ook zijn dat de AIVD-medewerker die het bezoeken van mijn website in het takenpakket heeft zitten op vakantie is. In dat geval wens ik je een prettige vakantie en een behouden thuiskomst. Straks weer fris aan de slag!
‘t Is stil aan de overkant…
Op 17 augustus kwam de AIVD voor de laatste keer een bezoekje brengen aan m’n website. Dat is nu al bijna twee weken geleden, terwijl m’n website daarvoor met een (doordeweeks) dagelijks bezoekje werd vereerd. Sloppy, hoor. De klad zit er kennelijk een beetje in*.
Het wordt dus weer hoog tijd voor een oproepje tot sabotage.
Nou kan het natuurlijk ook zijn dat ze het een beetje te druk hebben met imago-verbetering en dat soort nuttige bezigheden. Het nieuwe wetsvoorstel dat op de AIVD van toepassing gaat worden ligt immers van nogal wat kanten onder vuur.
Zo publiceerde de Nationale Ombudsman gisteren een brief waarin hij stelt dat de klachtenbehandeling, zoals dat in het wetsontwerp ‘geregeld’ is, niet onpartijdig en onafhankelijk kan zijn. In het wetsontwerp staat namelijk dat de Commissie van Toezicht op Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) verantwoordelijk zou worden voor de beoordeling en afhandeling van klachten over het optreden van de AIVD en de MIVD, terwijl deze commissie eigenlijk als voornaamste taak heeft om het handelen van beide inlichtingendiensten goed te praten, meer budget te werven en het geheel van een zelfbedacht “goedgekeurd” stickertje te voorzien. Kortom, de slager die z’n eigen vlees keurt (en de lijken dus in de kast zal laten liggen).
Onderzoekers van het Instituut voor Informatierecht van de Universiteit van Amsterdam hadden eerder ook al geen goed woord over voor de taakuitvoering van de CTIVD, die dus in principe belast is met het houden van toezicht op het functioneren van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Het CTIVD controleert echter alleen achteraf, maar zeker met de verregaande bevoegdheden die die diensten zich middels de nieuwe wet willen toeëigenen, is de enige manier om te voorkomen dat daar misbruik van wordt gemaakt om onafhankelijk voorafgaand toezicht in te voeren, bijvoorbeeld door een rechterlijke toets. De conclusie van de onderzoekers was dan ook dat, als het wetsvoorstel doorgang vindt, er onvoldoende waarborgen tegen misbruik zijn én dat het voorstel onverenigbaar is met Europese mensenrechtenverdragen.
Dat de AIVD niet schroomt om misbruik te maken van haar mogelijkheden en buiten wettelijke kaders opereert, is geen nieuws. Dat ze daarvoor door de rechter op hun vingers getikt worden, zoals in de zaak Prakken d’Oliveira waarbij de AIVD communicatie tussen cliënten en hun advocaten aftapte, dát is wel redelijk uitzonderlijk. Als de AIVD niet binnen zes maanden het beleid aanpast, dan moet dit afluisteren gestaakt worden, was het oordeel van de rechter. Natuurlijk is de staat in beroep gegaan – stel je voor dat ze zich zouden conformeren aan een rechterlijke uitspraak.
Niet alleen Prakken d’Oliveira trok aan de bel. Ook de Nederlandse Orde van advocaten sprak zich uit tegen de ongebreidelde spionagedrang van Plasterk en compagnie.
Gisteren reageerde ook provider Tele2 op het nieuwe wetsvoorstel, zij het dan slechts gedeeltelijk vanuit bezorgdheid over privacyschendingen maar voornamelijk vanuit de angst dat hun economische belangen geschaad worden door de plannen van de AIVD en MIVD om op ongekend grote schaal data te gaan verzamelen.
Tele2 concludeert na onderzoek dat het nieuwe wetsvoorstel volkomen onuitvoerbaar zal zijn in de praktijk, in strijd is met (internationale) wetgeving en daarnaast disproportioneel, ineffectief en uiteindelijk zelfs schadelijk zal zijn.
De provider werpt ook een aardig licht op wat nou een goed voorbeeld is van disproportionaliteit: waar voorheen slechts (internet)communicatieproviders hun netwerken aftapbaar dienden te maken en hun gegevens wanneer gevraagd dienden te verstrekken, bepaalt het nieuwe wetsvoorstel door de ruimere invulling van ‘communicatiediensten’ dat eigenlijk alles en iedereen die communiceert (zoals ook nieuwssites, patiëntenverenigingen, sportclubs, vakbonden, kerkgenootschappen en universiteiten) ervoor moeten zorgen dat hun communicatie aftapbaar is.
En ondanks de miljoenen euro’s die de AIVD er jaarlijks bij krijgt, moet dat alles ook nog eens door al die bedrijven en maatschappelijke organisaties zelf betaald worden.
Intussen fröbelt de overheid lustig door met nieuwe Orwelliaanse speeltjes, zoals bijvoorbeeld in Eindhoven, waar de high-tech apparatuur van het project CityPulse ‘verdachte gedragingen’ registreert, analyseert en doorgeeft aan de autoriteiten – zelfs als er nog helemaal geen sprake is van strafbare feiten of onveilige situaties. Projecten als deze zijn niet nieuw; onderzoeksprojecten zoals INDECT, DETECTER en @MIGO-BORAS zijn hier al jaren mee bezig.
Mark my words. Het verdere verloop is bijzonder voorspelbaar. Er is wat gemopper dat het wetsvoorstel zoals het er nu ligt, wel érg ver gaat. Plasterk zal welwillend de hand over het hart strijken en het wetsvoorstel iets – een heeeeel klein beetje – aanpassen. Iedereen zal halleluja en lang leve de democratie roepen en intussen niet in de gaten hebben dat wetsvoorstel 2.0 nog steeds alle grenzen van het redelijke, betamelijke en normale overschrijdt. En zo zullen Big Brothers klauwen zich nog een beetje verder om onze strot heen sluiten.
Terug naar het oproepje tot sabotage waar ik mee begon.
Ondanks de high-tech snufjes en de miljoenen euro’s die het ongetwijfeld kostte, is het project CityPulse al een paar keer de mist in gegaan. Zo werd de start van een line dance performance aangezien voor een beginnende vechtpartij en werd een mevrouw die een tweedehands auto kocht en er – ze had haast – snel mee terugreed naar haar huis aan de andere kant van Nederland, van de weg gehaald omdat het systeem haar had gekwalificeerd als drugsrunner.
Dit soort missers zijn prima. Hoe vaker de politie of inlichtingen- en veiligheidsdiensten volkomen voor jan lul in rep en roer zijn, hoe onbruikbaarder dit soort systemen worden.
Vandaar wat handige tips, specifiek voor CityPulse en vergelijkbare projecten:
Wat algemener, in het kader van werkverschaffing voor de AIVD:
Ze willen data? Prima, laat ze verzuipen in de data. Have fun. En een goed uitgevoerde CAMOVER blijft natuurlijk ook nog altijd een optie.
*) het kan natuurlijk ook zijn dat de AIVD-medewerker die het bezoeken van mijn website in het takenpakket heeft zitten op vakantie is. In dat geval wens ik je een prettige vakantie en een behouden thuiskomst. Straks weer fris aan de slag!