Onverschilligheid: gevaarlijker dan woede en haat
Als anarchiste loop ik niet zo weg met burgemeesters. Maar – het zal de trouwe lezers wellicht opgevallen zijn – van tijd tot tijd kan ik een uitzondering maken voor Cees van der Knaap, de burgemeester van Ede.
Eerder al sprak hij zich direct uit tegen rechts-rabiate xenofobie hier. Nu, drie dagen voordat de barbaren van de DTG en Pegida de boel in Ede willen komen verzieken, citeert hij Elie Wiesel in zijn tweewekelijkse column in het krantje:
Onverschilligheid tegenover lijden is in zekere zin wat van de mens een onmens maakt. Onverschilligheid is immers gevaarlijker dan woede en haat. Woede kan zelfs creatief zijn. Iemand schrijft dan een prachtig gedicht, een prachtige symfonie. Iemand doet iets bijzonders voor de mensheid uit woede over het onrecht waarvan men getuige is. Maar onverschilligheid is nooit creatief. Zelfs haat kan soms een reactie opwekken. U vecht ertegen. U klaagt het aan. U ontwapent het. Onverschilligheid wekt geen reactie op. Onverschilligheid is geen reactie. Onverschilligheid is geen begin maar een einde. Daarom is onverschilligheid altijd de vriend van de vijand. Het begunstigt de agressor, nooit het slachtoffer wiens pijn nog verergerd wordt als hij of zij zich vergeten voelt. (…) Onverschilligheid is dus niet alleen een zonde maar een straf.
Hij besluit het citaat met “Om over na te denken.”.
Lees ik daar een subtiele doch goed verstaanbare aanmoediging om niet onverschillig te blijven, maar in verzet te komen tegen de haat die de anti-AZC’ers propageren? Volgens mij wel.
