Kick Out Zwarte Piet: Help mee in de strijd voor een inclusief sinterklaasfeest
Overgenomen tbv de crowdfundingsactie van Kick Out Zwarte Piet
De afgelopen jaren hebben honderden moedige burgers zich onuitputtelijk ingezet voor een inclusieve Sinterklaasviering. Een feest waarvoor niemand zich hoeft te schamen en waaraan álle kinderen met plezier mee kunnen doen. Die inzet heeft ertoe geleid dat steeds meer Nederlanders openstaan voor verandering en zich inzetten voor een feest en een samenleving vrij is van racisme. We zien echter ook dat deze noodzakelijke vooruitgang steeds krampachtiger bestreden wordt door mensen die koste wat kost willen vasthouden aan een feest met een raciale stereotypering.
Wangedrag bij de politie 5
Het was druk hier, dus de update liet op zich wachten. Excuus. Bij deze dan.
De terreur van ‘bezorgde burgers’
Het was maar een klein artikeltje op de website van de Gelderlander. In de afgelopen nacht was er voor de derde keer in korte tijd brand bij een woningcomplex voor minderjarige Eritrese vluchtelingen.
Wangedrag bij de politie 4
Het is weer tijd voor een update, helaas.
Wangedrag politie 3: hoera, de taser
Natuurlijk. Nu, door de waan van de dag, het Amnesty rapport over de taser-pilot bij de politie alweer vergeten is, laat de politie even van zich horen. Prima, die tasers. Meer graag.
Wangedrag bij de politie 2
Tweede artikel in de serie ‘Wangedrag bij de politie’, waarin ik een overzicht geef van media berichten (mainstream en media) over wangedrag bij hen die zich het geweldsmonopolie toeëigenen.
Vrijspraak, maar OM gaat in hoger beroep
In de zaak Poke-a-Cop, waar ik vanwege een satirisch-kritisch stuk op mijn website word aangeklaagd voor opruiing en bedreiging met misdrijf tegen het leven cq zware mishandeling, is op 3 mei door de rechtbank Rotterdam vrijspraak op beide punten uitgesproken. Ik heb dat niet gelijk van alle daken geroeptoeterd, omdat er natuurlijk de kans was dat het OM zich daar niet bij neer zou leggen. Die terughoudendheid bleek terecht: gisteren is, op de valreep, het OM in hoger beroep gegaan.
Wangedrag bij de politie 1
Wie wilde er vroeger, als drie-turven-hoog, politie-agent worden? In de klas van mijn kleinzoon zit wat grut wat dat reuze stoer vindt. Mijn kleinzoon, die nu de respectabele leeftijd van 6 EN EEN HALF heeft, denkt daar gelukkig anders over. Bah, bah, roept hij steevast als hij ergens een uniform of politieauto ontwaart. Hij is mijn vaatje hoop voor de toekomstige generaties, zeg maar.
Een voorzichtig hoera
Gisteren kwam de uitspraak in de Poke-a-Cop zaak: vrijspraak op beide punten. Dat is natuurlijk super, maar laten we nog niet te hard juichen: het OM kan immers nog in hoger beroep gaan. Zodra daar meer duidelijkheid over is, zal ik met een uitgebreidere verklaring komen. Wordt vervolgd, nog heel even geduld…
Voor nu in ieder geval: ik wil iedereen met heel m’n hart bedanken voor alle ondersteuning van de laatste tijd. Iedereen die bij de rechtszaak was, maar ook iedereen die mailde, belde, even langskwam met overheerlijke appeltaart of een statement over de zaak online zette. Super!! Dat heeft me enorm goed gedaan!!
Online steunbetuigingen en reacties na de arrestatie:
Keuteltjes en beterschap
Het zal de handvol(?) trouwe lezers opgevallen zijn: ik schrijf nogal onregelmatig op deze website. En niet alleen dat, maar de ‘wachttijd’ tussen twee artikelen in, is te lang. Gewoon te lang, geen smoesjes, klaar.
Ik denk dat ik nu wel doorheb hoe dat zit. Het ontbreekt me allerminst aan onderwerpen om over te schrijven. Sterker nog, per week komen er minstens drie of vier dingen bij waarvan ik vind dat ze een schrijfsel verdienen. Het probleem is dat ik vanuit een diep geworteld perfectionisme vind dat ik alleen grondig voorbereidde artikelen mag plaatsen. Steekhoudende argumenten, alle cijfers op een rijtje, lijstje met betrouwbare en geverifieerde bronnen erbij. Keurige opbouw met een intro, een analyse en een conclusie. Kortom, iets wat hout snijdt. En tijd vreet. En steeds als ik dan wil beginnen, dan denk ik, ja… maar daar heb ik nu even geen tijd voor. Morgen dan. Misschien overmorgen. En zo blijft het steeds maar liggen.
Op zich is er natuurlijk veel te zeggen voor artikelen die goed doorwrocht zijn. Maar als dat betekent dat de website zich vooral kenmerkt door een verlamde stilte, dan moet ik misschien maar eens van het idee afstappen dat verbale keuteltjes me te min zijn. En me voornemen dat ik gewoon regelmatig zo’n keuteltje leg, met af en toe eens een wat arbeidsintensiever stuk tussendoor. Want het is gewoon jammer van al dingen die schreeuwen om aandacht, maar nu op de plank blijven liggen.
Bij deze beloof ik de lezer dus beterschap en keuteltjes.